In God’s hand – gedenkbeeld
Gedurende lange tijd is het gebruikelijk geweest om kinderen die nog niet
waren gedoopt op een afzonderlijke plek, naamloos en in ongewijde aarde te begraven. Zo is de kinderheuvel ontstaan. Bij de restauratie heeft het parochiebestuur mij de opdracht gegeven een monument te ontwerpen ter nagedachtenis aan al die kinderen en het verborgen verdriet van hun ouders.
Het werd geplaatst in 2008 en draagt de titel: In Gods hand. Het beeld staat op een terp rechts net voor het verhoogde (gewijde) deel van de begraafplaats. Aan de andere kant is een iets kleinere terp te zien. Hier werden mensen begraven die door zelfdoding om het leven zijn gekomen, en ook, net als de ongedoopte zielen, volgens de rooms-katholieke traditie, niet in gewijde grond begraven mochten worden. Het monument in Gods Hand is gemaakt voor alle 273 kinderen die daar ooit naamloos begraven zijn. Door dit gedenkbeeld krijgen de kinderen alsnog een eerwaardige gedenkplaats.
Het beeld is een grote, zachte organische vorm van keramiek met een lichte holling, waar een brokje blauw glas in ligt. Het brokje glas staat als het ware symbool voor het nog ongevormde leven, de ruwe diamant. Het glas wordt opgetild door een oervorm, een aardse vorm (moeder), de holling geeft de moederlijke bescherming aan ,maar het is ook de holte van de goddelijke hand, die de beweging naar de hemel maakt. Het gedenkbeeld is een ode aan de kinderen, een manifestatie van stil verdriet en vooral een troost..................alsnog in Gods hand.
Wil van Blokland, 2009